Do turoszowskiej kopalni odkrywkowej węgla brunatnego przyjeżdża chłopak, który – podobnie jak wielu innych – szuka pracy. Zaprzyjaźnia się z geologiem, Piotrem, który pomaga mu zaadaptować się w nowym środowisku. Kiedy w kopalni pojawia się człowiek poszukujący chłopaka, ten wpada w panikę i postanawia uciec… „To nie jest film o tematyce produkcyjnej – powiedział reżyser – To jest film o ludziach. W tym filmie będzie mnóstwo kontrastów – zwykłe, osobiste ludzkie sprawy, ludzie pochłonięci tymi sprawami na tle wielkiej budowy”. Istotnie, dzięki typowej dla reżysera poetyce i umiejętności kreślenia kameralnych portretów bohaterów, film zamiast typowego „produkcyjniaka” stał się przypowieścią o poszukiwaniu wartości, o radości, ale i o szarzyźnie ludzkiego życia.