We „Wszyscy jesteśmy Chrystusami” rzeczywistość miesza się z fikcją, a syn Adasia, wykreowany na wzór Jezusa, prowadzi z ojcem dyskusję o łączącej ich relacji. We wspomnieniach mężczyzn ukazane są chwile, w których Sylwuś przyjeżdżał przed maturą ratować ojca, pomimo tego, że sam popadał w nałóg narkotykowy i te, w których ujawnia się wsparcie i bezwarunkowa miłość, na jaką stać tylko dziecko. Historia jest ponura — jesteśmy świadkami najboleśniejszych upadków głównego bohatera: od kupowania alkoholu za pieniądze ze skarbonki dziecka, po porąbanie w pijackim szale choinki na oczach syna.