Film na podstawie sztuki Tennessee Williamsa. W Nowym Orleanie tramwaje zamiast numerów mają własne nazwy – tak jak tytułowy, o nazwie „Pożądanie”, który przejeżdża obok mieszkania Stelli i Stanleya Kowalskich. Film opowiada historię Blanche DuBois, rozchwianej emocjonalnie, starzejącej się nauczycielki, która przyjeżdża do domu siostry Stelli, z sercem pełnym niespełnionych marzeń i poezji. Ma zamiar mieszkać u niej przez pewien czas, z czego nie jest zadowolony mąż Stelli, Stanley – człowiek gwałtowny i nieobliczalny.  Blanche wprowadza swoją obecnością napięcie i erotyczny niepokój, wytrącając z równowagi swego prostackiego szwagra i wchodząc z nim w tragicznie zakończony konflikt.

Elia Kazan był wybranym przez autora sztuki reżyserem słynnej premiery teatralnej w 1947 roku na Broadway’u. W głownej roli obasadził w niej Marlona Brando, co rozpoczęło jego wielkią karierę. Nikt inny nie mógł więc przenieść słynnego dramatu na ekran. Reżyserowi udało się znakomicie uchwycić duszny, klaustrofobiczny klimat sztuki Williamsa i oddać kontrast między romantycznymi ideałami a mizerią brutalnej rzeczywistości. Marlon Brando powtórzył tu swoją genialną kreację, równie znakomita była partnerująca mu w roli Blanche – Vivien Leigh. Obraz, nominowany do Oscara w dwunastu kategoriach, zdobył łącznie cztery statuetki – dla najlepszej aktorki pierwszoplanowej, najlepszego aktora i aktorki drugoplanowej oraz najlepszej scenografii.