Pracujący w krematorium więzień Auschwitz Szaweł Ausländer rozpoznaje ciało swego syna. Za wszelką cenę – na przekór obozowej rzeczywistości, pragnie go godnie pochować.
W ciągu 48 godzin, w rzeczywistości, której nie sposób pojąć, Szaweł próbuje ocalić w sobie to, co zostało z człowieka, którym kiedyś był.
Debiut 38-letniego László Nemesa przełamuje dotychczasowe, typowe dla fabuł o Holokauście klisze narracyjne. Reżyser demaskuje iluzję, pokazując, że nie jesteśmy w stanie pojąć skali tej zbrodni. Film Nemesa cechuje maksymalny realizm i perspektywa jednostki patrzącej na piekło na ziemi. Drobiazgowa dokumentacja i produkcja zajęły twórcom pięć lat. Być może dlatego Claude Lanzmann, twórca legendarnego dokumentu „Shoah”, przeciwnik filmowych inscenizacji Zagłady, po obejrzanym seansie podziękował Nemesowi za film. „Syn Szawła” to perfekcyjny, porażający i trzymający w napięciu obraz, który przejdzie do historii kina.
Nagrody: Grand Prix oraz FIPRESCI na MFF w Cannes, nominacja do Złotego Globu za najlepszy film obcojęzyczny.