Rysopis (1964)

czas trwania: 71′

Wczesny ranek w Polsce gomułkowskiej. Andrzej Leszczyc budzi się, zostawia śpiącą Teresę i udaje się na komisję poborową. Ku zdumieniu komisji domaga się natychmiastowego powołania do służby zasadniczej. Wyjaśnia, że porzucił studia ichtiologiczne i w wojsku zamierza zacząć dorosłe życie. Z kartą poborowego, mając kilka godzin do odjazdu pociągu, którym zamierza rozpocząć rozpaczliwą ucieczkę od nieokreślonej, szarej rzeczywistości i bezcelowej egzystencji, powraca do opuszczonej dziewczyny. Robi zakupy, wychodzi z psem do weterynarza i zostawia tam zwierzę do uśpienia. Od spotkanego Mundka pożycza pieniądze. W tramwaju poznaje Barbarę, która wydaje mu się dziewczyną jego życia. Po bójce z kolegami po raz ostatni odwiedza swe mieszkanie, zabiera walizki i wskakuje do ruszającego pociągu wywożącego go do jednostki wojskowej. Przez okno dostrzega machającą ku niemu Barbarę.

Pierwsza część dyptyku o losach Andrzeja Leszczyca (rozwiniętych w Walkowerze) zmontowana z krótkometrażowych etiud szkolnych, realizowanych przez Skolimowskiego przez cztery lata studiów w PWSTiF. Oryginalne stylistycznie pokoleniowe studium charakteru młodego człowieka: biernego, zagubionego, odrzucającego kontakt z nieakceptowaną rzeczywistością. Debiut filmowy wytyczający nowe drogi estetyki polskiego kina.

Bariera (1966)

czas trwania: 77′

Dramat psychologiczny, którego bohater – młody, współczesny człowiek – usiłuje pokonać dzielące go od świata bariery: wieku, pieniądza, starych kultów, konwencji i hierarchii. Bohater rzuca studia, dom akademicki. „Kiedy brałem stypendium, sprzedawałem się państwu ? Teraz mogę się sprzedać komu chcę !” Jego marzeniem jest małżeństwo z bogatą kobietą, willa na przedmieściu i jaguar w garażu. Proces mieszczanienia jest, jego zdaniem, nieunikniony, własną degrengoladę trzeba więc przyspieszyć. Spotyka jednak dziewczynę, która ma odmienne ideały. To każe mu zrewidować swój stosunek do życia i siebie.