Elena jest tancerką, a Dovydas tłumaczem języka migowego. Oboje pracują ciałem, szukając najlepszego sposobu, by wyrazić – tańcem i ruchem dłoni – najsubtelniejsze sensy i najgłębsze emocje. Wydają się dla siebie stworzeni, jednak różni ich sposób podejścia do sfery seksualnej. Pełni najlepszych chęci sprawdzają więc, czy da się kochać, nie pożądając, próbując wytworzyć swój własny rodzaj intymności. Film śmiało podejmuje temat nowych modeli relacji, to kino namiętne i pełne pasji, które jest popisem zarówno świetnej reżyserii, jak i aktorskiej chemii.

• Nagroda za reżyserię na FF Sundance