Okolice Paryża, początek złotych lat dwudziestych XX wieku. Jak co roku, w imponującym zamku należącym do Marguerite Dumont zbierają się miłośnicy muzyki. Niewielu z nich osobiście zna bogatą właścicielkę posiadłości. Mówi się tylko, że całe życie poświęciła swojej największej pasji: muzyce. Jednak najsłynniejsze arie  w interpretacji pozbawionej słuchu muzycznego Marguerite wprawiają w osłupienie zebranych melomanów. Aspirująca do miana divy kobieta staje się obiektem zakulisowych żartów. W ramach prowokacji, młody dziennikarz pisze pełną zachwytów recenzję jej występu. To sprawia, że bohaterka  jeszcze mocniej zaczyna wierzyć w swój wrodzony talent i postanawia spełnić marzenie życia. Przy wsparciu sowicie opłaconego eks-gwiazdora opery, przygotowuje się do pierwszego recitalu przed prawdziwą publicznością. Scenariusz zainspirowały losy sławnej śpiewaczki Florence Foster Jenkins (najgorszej śpiewaczki świata), którą polska publiczność poznała za sprawą brawurowej roli Krystyny Jandy w sztuce Boska.

Nagrody: 4 Cezary za najlepszą rolę żeńską, scenografię, kostiumy i dźwięk; nagroda specjalna na MFF w Wenecji