Młody las | Dybuk
min.
Młody las (1934)
reżyseria: Józef Lejtes
czas trwania: 71′
Rok 1905. Na lekcji historii Janek Walczak przeciwstawia się profesorowi, który twierdzi, że największym wodzem był Suworow. Grozi mu usunięcie ze szkoły. Godzi się na przeprosiny ze względu na ubogą, ciężko pracującą matkę, lecz w czasie ceremonii załamuje się i mdleje…
Stefan Kiernicki, syn znienawidzonego inspektora szkolnego, przechodzi znamienną ewolucję. Od postawy asekuranckiej, poprzez próbę samobójstwa, kiedy zostaje zbojkotowany przez kolegów i opuszczony przez ukochaną Wandę, aż po włączenie się do akcji strajkowej. Działania polskich uczniów popierane są przez ich rosyjskich kolegów. Młodzi wychodzą na ulicę. Już nie tylko spiskują potajemnie, lecz rozpoczynają otwartą walkę. Razem idą też Stefan i Wanda, którzy po pokonaniu wielu przeszkód znaleźli drogę do swoich serc.
Dybuk (1937)
reżyseria: Michał Waszyński
czas trwania: 100′
Dwaj przyjaciele Nisson i Sender ślubują, że połączą małżeństwem swe nienarodzone jeszcze dzieci. Nisson przedwcześnie umiera, pozostawiając syna Chonena; bogaty Sender ma córkę Leę, ale nie chce pamiętać o ślubowaniu, chociaż młodzi się kochają. Pragnie wydać ją bogato za mąż. Zrozpaczony Chonen próbuje za pomocą magicznych zabiegów wytworzyć złoty kruszec, wzywa szatana; ginie trafiony piorunem. Dybuk, czyli dusza zmarłego, wstępuje w Leę w dniu jej ślubu. Cadykowi udaje się go wypędzić, Lea jednak umiera, łącząc się z ukochanym.
Dybuk – czteroaktowy dramat Salomona Zajnwela Rapaporta (Szymona An-skiego) – opublikowany w Wilnie w 1922 roku, osiągnął międzynarodową sławę. Liczne adaptacje sceniczne, filmowe i telewizyjne, utwory muzyczne, a nawet opera wystawiona w La Scali potwierdzają niezwykłość utworu, w którym pokazane zostały obyczaje i obrzędy religijne chasydów. Wznosi on ludową legendę do poziomu mitu.