Misternie skomponowana i urzekająca swoim pięknem, autobiograficzna, lecz niestroniąca od fikcji opowieść-wędrówka przez losy trzech pokoleń, podczas której na ekranie pojawiają się zarówno aktorzy, jak i członkowie rodziny reżyserki. W jej centrum znajduje się figura matki-drzewa zapewniająca korzenie, ale i gałęzie, od których można się odbić by odfrunąć. Catarina Vasconcelos ze zmysłem malarki i wnikliwością archeolożki odkrywa nie tylko historię własnej rodziny, ale odsłania także uniwersalne mechanizmy przemiany, jakiej podlega wszystko, co żyje.

• MFF w Berlinie 2020 – Nagroda FIPRESCI; FF w Tajpej 2020 – Nagroda Specjalna Jury; MFF w Wilnie 2020 – najlepszy film w konkursie New Europe-New Names; IndieLisboa 2020 – Nagroda Publiczności, najlepszy reżyser; MFF w San Sebastián 2020 – Zabaltegi-Tabakalera Prize; MFF Nowe Horyzonty we Wrocławiu 2020 – Grand Prix, Nagroda Publiczności