Współczesne metropolie cechuje jedno: gigantyczne samochodowe estakady przecinają miasta, domy-wieże, w których istoty ludzkie żyją w betonowych boksach. 50% ludzi mieszka dziś w metropoliach, a do 2050 roku ta liczba zwiększy się do 80%. Czy rzeczywistość dzisiejszych miejskich aglomeracji w jakikolwiek sposób odpowiada na potrzeby ich mieszkańców?

Duński architekt Jan Gehl i jego zespół zmagają się z epokowym wyzwaniem: chcą przywrócić miasta mieszkańcom i odebrać je samochodom. Planują taki kierunek zmian w miejskiej urbanistyce, aby ludzki wymiar miasta był w niej zdecydowanie najważniejszy. Celem jest poprawa jakości życia w miastach, ich zrównoważony rozwój oraz udogodnienia – przede wszystkim dla przechodniów i rowerzystów. Główne hasło Gehla jest bardzo proste: odzyskać strefę publiczną miasta dla jego mieszkańców. Architekt koncentruje się na relacji między środowiskiem stworzonym przez człowieka, a jakością życia w miastach. Jego wizja i projekty spotykają się z entuzjastycznym przyjęciem oraz poparciem zarówno architektów, jak i władz miast na całym świecie: od Kopenhagi po Pekin, od Szanghaju po Nowy Jork, od Los Angeles po Melbourne i od Christchurch po Dakar. Reżyser pokazuje nie tylko innowacyjne projekty Gehla, również sposób, w jaki wdrażane są w miastach.