Mirka to położna. Jest świetna w swoim fachu, a jeszcze lepsza w ukrywaniu swoich potrzeb i uczuć. W domu też skupia się na innych – mężu i dorosłym synu. Czasem wymyka się na dach swojego bloku, żeby zapalić papierosa. To jedyna rzecz, jaką robi tylko dla siebie, aż do dnia, w którym napada na bank uzbrojona w niewielki nóż kuchenny. Czy wydarzenie to pozwoli, by Mirka spojrzała na swoje życie z innej perspektywy?

Mira mieszka z mężem i około trzydziestoletnim synem. Z biegiem lat więzi w tej rodzinie najwyraźniej się rozluźniły, choć syn okazuje Mirze nieco więcej empatii i zrozumienia niż mąż. Kolejny poranek zaczyna się banalnie: Mira krząta się przy codziennych domowych czynnościach, a po wyjściu z mieszkania dokonuje drobnego zakupu w sklepie zoologicznym. Następnie, niespodziewanie, decyduje się na czyn, którego po starszej kobiecie nikt by się nie spodziewał. Ten desperacki krok, jeszcze zanim poznamy jego przyczyny, będzie mieć poważne skutki prawne. Zacznie też odciskać piętno na relacjach rodzinnych, karierze zawodowej i stanie psychiczno-emocjonalnym bohaterki. Sensacyjne zawiązanie akcji „Kobiety na dachu” staje się punktem wyjścia dramatu egzystencjalnego: studium życiowej katastrofy, w jaką może wpędzić człowieka poczucie osamotnienia wśród najbliższych, a co za tym idzie bezradności w obliczu trudnej sytuacji.

• Nagroda za najlepszą rolę żeńską na FPFF w Gdyni