Balet w dwóch aktach, czterech scenach (1877, 1895).

Premiera niniejszej inscenizacji (w obecnej redakcji choreograficznej) na scenie Teatru Bolszoj (Państwowego Akademickiego Wielkiego Teatru Rosji): 2 marca 2001 roku

Trudno uwierzyć, że moskiewska premiera tego baletowego przeboju okazała się całkowitą klapą (1877). Było to jednak inne „Jezioro łabędzie”, niż to które miłośnicy baletu uważają za arcydzieło arcydzieł. Dopiero wersja choreograficzna Mariusa Petipy z 1895 roku, zaprezentowana w Petersburgu, zdobyła poklask i do dziś przedstawiana jest na wszystkich liczących się scenach baletowych w licznych wersjach i przeróbkach. Niemal zawsze niezmienną częścią „Jeziora łabędziego” pozostają słynne „białe” akty, czyli akt II i IV, w których tancerki odgrywające role łabędzi występują w białych tiulowych spódniczkach – paczkach. Na moskiewskiej scenie „Jezioro łabędzie” pozostaje stale w repertuarze, a podwójną, arcytrudną rolę główną – zaklętej w łabędzia księżniczki Odetty i złej Odylii, córki Czarownika – wykonują kolejne pokolenia najwybitniejszych balerin: od Galiny Ułanowej, przez Maję Plisiecką, po Swietłanę Zacharową.