Andrzej Wajda odsłania tajniki swego warsztatu reżyserskiego. Poznajemy powody, dla których reżyser porzucił studia malarskie na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych i trafił do szkoły filmowej w Łodzi. Dowiadujemy się, czym stała się dla niego sztuka filmowa, co chciał przez nią wyrazić i jak polskie malarstwo inspirowało go przy tworzeniu scen w jego najbardziej znanych filmach. Wskazując na konkretne obrazy wybitnych polskich artystów, takich jak Jan Matejko, Stanisław Wyspiański, Kazimierz Michałowski, Jacek Malczewski, Leopold Löffler, Józef Chełmoński czy Andrzej Wróblewski, i zestawiając je z kadrami z Wesela, Ziemi Obiecanej, Brzeziny, Krajobrazu po bitwie, Katynia, Andrzej Wajda – największy malarz polskiego kina, pozwala nam zrozumieć siłę oddziaływania obrazu i jego wpływ na wybór estetyki kreowanych dzieł filmowych. W krótkim słowie wstępnym Martin Scorsese komentuje ten aspekt twórczości Andrzeja Wajdy.