Helena to kobieta, która dla własnego zdrowia już dawno powinna przejść na emeryturę, ale nie potrafi tego zrobić. Jest Polką, która przyjechała do Indii trzydzieści lat temu i została tam na resztę życia. Pracuje w ośrodku dla trędowatych i ich dzieci Jeevodaya. Jest lekarką, opiekuje się między innymi małymi podopiecznymi, których nie tylko leczy, ale również wychowuje. Nie bez powodu wszyscy w ośrodku mówią do niej mama. Tylko jednej osobie nie jest w stanie to przejść przez gardło – nowemu dyrektorowi, który robi wiele, by pozbyć się posiadającej zbyt dużą władzę kobiety. Dokument Pawła Wysoczańskiego ma w sobie coś mistycznego. Dotyka bowiem tajemnic różnych wyznań i poszukuje w nich tego, co najważniejsze, czyli istoty dobra. Piosenka Boba Dylana wykorzystana w filmie celnie dopełnia tą wyjątkową opowieść.