Odnoszący sukcesy bankier inwestycyjny Davis próbuje uporać się ze śmiercią żony, którą stracił w wyniku tragicznego wypadku samochodowego. Nie pomaga mu w tym presja, którą wywiera teść, mimo to stara się, by życie wróciło do normalnego biegu. Któregoś dnia Davis wysyła skargę na niedziałający automat z napojami i słodyczami, jaki można spotkać na każdym rogu. Tak zaczyna się korespondencja między nim a pracującą w firmie zajmującej się automatami Karen. Korespondencja, która coraz częściej zawiera wątki osobiste, a wkrótce tworzy między nimi głęboką osobistą więź. Z pomocą Karen i jej piętnastoletniego syna, Davis zaczyna odzyskiwać równowagę wewnętrzną, stopniowo wydostając się z bezbrzeżnej otchłani rozpaczy.