-
- Widzimy się | Dni Śląskich Kin Studyjnych
- Śpiąca królewna | retransmisja z Opery w Zurychu na Dzień Dziecka
- Tokijskie opowieści. Sztuka stolicy Japonii | Sztuka na ekranie
- Weekend z Festiwalem Millennium Docs Against Gravity 2024
- Romeo i Julia | retransmisja z NT London
- Vanya | retransmisja z NT London
- Dzień Dziecka z BASIĄ
- Dzieci w Krainie Ghibli
- Pokój nauczycielski | DKF Trans
- Bolero Ravela i inne balety Maurice’a Béjarta | Międzynarodowy Dzień Tańca
- ANSELM Wima Wendersa | Sztuka na ekranie
- Słońce wschodzi raz na dzień | Krótka Historia Polskiego Kina, cz. 2
- Madama Butterfly | MET Opera Live sezon 2023-2024
- Opera za rogiem | pokazy spektakli operowych z audiodeskrypcją
- Lars jest LOL | Kinowy podwieczorek dla rodziny
- Pokój nauczycielski | Seans Seniora
Ciemno, prawie noc | gość: Joanna Bator | DKF Trans
Kryminał, thriller. Kiedy Wałbrzychem wstrząsa seria tajemniczych zaginięć dzieci, do mia-sta przybywa dziennikarka Alicja Tabor. Powracająca po latach w rodzinne strony, nieustę-pliwa reporterka chce poznać rodziny zaginionych i rozwikłać zagadkę, wobec której na-wet policja okazuje się bezsilna.
Gość:
Joanna Bator, urodzona w Wałbrzychu pisarka, publicystka, nauczycielka akademicka. Autorka prac naukowych, esejów, powieści i opowiadań. Publikowała w „Gazecie Wyborczej”, „Twórczości”, „Czasie Kultury”, „Tygodniku Powszechnym”, „Kulturze i społeczeństwie”. W magazynach „National Geographic” i „Voyage” pisze o swoich podróżach. Za książkę „Japoński wachlarz” (2004), która jest zbiorem zapisków z kilkuletniego pobytu autorki w Japonii, otrzymała nagrodę im. Beaty Pawlak, przyznawaną najlepszej antropologicznej pozycji roku oraz poznańską Nagrodę Wydawców. Joanna Bator wykłada w Polsko-Japońskiej Wyższej Szkole Technik Komputerowych w Warszawie na Wydziale Kultury Japonii.
W „Ciemno, prawie noc” Joanna Bator po raz kolejny wraca do Wałbrzycha. Ale tym razem wychodzi ze świata poniekąd bezpiecznych, choć nie bezbolesnych, narracji o przeszłości i bierze się za bary z „Polską wykluczonych” i jej językiem (nienawiści).
Jak mówiła autorka w wywiadzie dla „Gazety Wyborczej”, „Ciemno, prawie noc” to powieść zrodzona z poczucia rosnącej bezsilności, rozpaczy: „Przecież słowa nie tylko znaczą, ale i działają. Mogą stać się ciałem, rozpalić ogień, sprawić, że ktoś zostanie zniszczony, zadeptany, wyeliminowany. Cyganie, Żydzi, kobiety, sierściuchy, cykliści, co za różnica”. Za książkę otrzymała Nagrodę Literacką Nike 2013.